De juiste schoen voor de juiste inspanning: mijn schoenenrotatie

Meer dan eens krijg ik de vraag: ‘op welke schoen loop jij?’. Of ‘als je kan kiezen tussen schoenenmerk A of B, welk kies je dan?’. Geen makkelijke vragen, want een persoonlijke voorkeur voor een bepaald merk of model impliceert niet dat een tegenhanger slecht is. Nog meer zelfs: tegenwoordig vind je amper nog ‘slechte’ hardloopschoenen. 

Daarom duik ik graag, samen met jullie, mijn schoenenkast in. Want hoewel ik niet hét ideale paar kan voorstellen voor jullie, kan ik wel het belang benadrukken van het hebben van verschillende types hardloopschoenen. En zoals je zal zien: ik ga daar nogal ver in… 

Starten doen we bij de basis: ik loop graag op een neutrale, responsieve en niet te zachte schoen – ik voel graag het grondcontact. Sinds ik 17 à 18 jaar ben, loop ik eigenlijk al (deeltijds) rond op wat nu zo ‘in’ is: een schoen met plaat. Mizuno was z’n tijd ver vooruit met de waveplaten.

Door mijn achillespeesproblemen ben ik nooit grote fan geweest van een lagere drop (het hoogteverschil in zool van hiel tot teen) of wat in de lectuur ‘minimal running’ wordt genoemd. Die minimale trend is ook weer een beetje gepasseerd trouwens. 

En trends, die zijn er zeker geweest gedurende de 25 jaar dat ik een actieve hardloper ben: van neutrale tot zware anti-pronatie. Van racing flats die je maar één marathon kon gebruiken tot plateauzolen. Van hyper-corrigerende pronatieblokken tot Nike Free.

_ Duurloopschoenen

Het belangrijkste paar hardloopschoenen in jouw en mijn kast. Je duurloopschoen verslijt je het snelst, omdat duurlopen nu eenmaal de hoogste frequentie hebben in een schema. Het is de schoen die van alle paren ook het meest comfortabel moet zijn, net omwille van het hogere volume. De Nike Pegasus en Asics Gel Nimbus zijn oermodellen op dat vlak.

Ik heb momenteel drie paar in mijn rotatie zitten, en raad jou aan om er ook minstens twee te hebben. Schoenen moeten zich kunnen herstellen, zeker wanneer de tussenzool opgebouwd is met EVA (Ethyleen-vinyl acetaat). Deze tussenzool heeft na belasting tijd nodig om terug te keren naar de oorspronkelijk staat. Dat ‘probleem’ stelt zich minder met de nieuwe superfoams, maar dat zijn dan weer geen duurloopschoenen… Daarnaast gaat het ook om het doorbreken van eentonigheid, zo worden onze voetspiertjes telkens weer geactiveerd.

1. Mijn favoriete schoen is de Mizuno Wave Rider, waar ik nu een paar fluogele Neo 2 van in de kast heb staan. Ik grijp hier àltijd naar terug, ook wanneer ik even iets anders getest heb (zie hieronder) of wanneer ze hun model een beetje hebben aangepast (en ik schrik heb om ‘het gevoel’ kwijt te zijn).
2. De Adizero Boston 10. Vroeger was de Boston een wedstrijdschoen (eerder voor de marathon), nu is het een bulky en ietwat zwaarder model geworden, mét ‘energy rods’ (buisjes met carbon onder de voorvoet, maar geen carbonplaat). Wanneer je ze bekijkt als duurloopschoen en niet meer als wedstrijd- of intervalschoen, dan zijn ze zeker de moeite waard. En ook wanneer het tempo iets naar omhoog gaat, werkt de schoen goed mee.
3. De Saucony Endorphin Shift 2 werd mij samen met de Boston geadviseerd als vervanger van de Rider. Eerlijk is eerlijk: ik loop er niet zo graag mee. De ‘speed roll’ is nochtans leuk (ook bekend als de ‘rocker’, het feit dat je schoen wat gebogen is en niet vlak), maar de drop van 4mm bracht weer een oud zeer naar boven: mijn achillespees. Ik kreeg weer last én voel ze het felst wanneer ik in dit paar loop. Spijt van. 

_ Intervalschoenen

Als je investeert in een tweede categorie van schoenen, dan in deze. Je intervalschoen kan je immers ook als wedstrijdschoen gebruiken voor de korte afstanden. Het is typisch een lichtere en responsievere schoen, die mogelijks een tikkeltje minder comfortabel is. Maar het doel heiligt de middelen. Met zo’n schoen haal je niet alleen makkelijker je tempo’s, je herstelt achteraf ook beter. Bullshit? Niet echt. Veel van die snellere schoenen worden nu gemaakt met superfoams en daarvan is de impact op je lichaam een stuk kleiner (omdat ze een hogere energy return hebben).

Ook hier heb ik er weer drie. Of ik voor een lichte schoen ga, dan niet voor een wedstrijd-/temposchoen (volgend stukje), wordt bepaald door het volume van de training. Hoe langer de training, hoe meer ik opschuif richting wedstrijdschoen.

1. De Nike Streakfly is eigenlijk het goedkopere, carbonloze alternatief voor de Vaporfly en wordt in de markt gezet als wedstrijdschoen voor 5 en 10k. Voor mij werd het mijn favoriete intervalschoen. Licht en responsief. Lager bij de grond, wat zeker aangenamer is op een atletiekbaan. Deze schoen scoort het best wat intensiteitsgevoel betreft, het lijkt net dat tikkeltje makkelijker te gaan.
2. Mijn New Balance Fuelcell Prism is het iets hardere alternatief van de Streakfly. Hier boet ik in op comfort en dat gaat de reden zijn om deze, na slijtage, uit de rotatie te halen.
3. De typische Japanse ‘racing flat’, de Mizuno Wave Aero. Enfin, ‘interval flat’ voor mij dus. Heel tactiele schoen, ik draag ‘m graag. Ik heb echter nog een oudere versie, waarin Mizuno nog geen ‘Enerzy’ foam verwerkte (hun superfoam, die nog niet zo super is als bij de concurrenten). In de specifieke wedstrijdvoorbereiding draag ik ‘m dus minder, omdat de impact net wat groter is. 

_ Wedstrijschoenen (en temposchoenen)

Hier ging de afgelopen jaren een hele nieuwe wereld voor ons open. Ik was een relatief early adopter van de Nike Vaporfly (droeg ‘m ‘al’ in 2018) en kon sindsdien niet begrijpen dat niet meer hardlopers een carbonmodel probeerden – de afgelopen jaren werd het aanbod zo divers, qua merken én qua prijszetting, dat er voor iedereen wel wat wils is.

Het prestatievoordeel van carbonschoenen is ondertussen onomstreden. De combinatie van de superfoams (meestal PEBA(X)) in combinatie met carbon zorgt voor een hogere energieteruggave zodat je langer snel kan lopen.

Alleen al het feit dat een schoen met een centimeters dikke zool nog licht blijft, zorgt voor een positief effect: je hefboom (been) wordt langer. Waar Nike vroeger een minimale marathonschoen had die je maar één keer kon dragen (het was echt maar een lapje stof…), kan je de huidige wedstrijdschoenen echt zien als ‘maximale’ schoenen. Hell, we lopen eigenlijk gewoon op Buffalo’s, toch?

En toeval of niet: hier heb ik ook weer 3 modellen. Maar gebruik ik er maar ééntje effectief in wedstrijd. Want voor mij kan er niets op tegen de…

1. Nike Vaporfly Next%. Voor elke (prestatie-)marathon koop ik een nieuw paar. Het oude paar gebruik ik dan voor de stratenlopen en langere tempotrainingen. Ik heb er nu 3 in mijn rotatie zitten: nog één paar van de 4% en twee paar van de Next%.
   Recent kreeg ik nog de vraag welke de beste was: Vapor- of Alphafly? Voor mijn loopmechaniek is dat echt de Vaporfly, maar het verschil moet je zelf voelen. Mieke zweert dan weer bij de Alphafly, zij draagt de Vaporfly enkel als ’t slecht weer is, want die mogen sneller ‘vuil’ worden en slijten. Toen ik in 2018 de eerste keer Vaporfly’s droeg, riep ik naar mijn ouders: “Ik weet niet wat er scheelt, maar ik vlieg!”. Dàt gevoel dus. Het effect gaat 250km mee zeggen ze, maar wat een effect!
2. De Nike Alphafly Next% heb ik echter ook. Droeg hem al in een wedstrijd, maar voor mij is het echt een lastigere schoen. Ik heb, met mijn loopstijl, het gevoel dat ik echt moet zwoegen om af te rollen over de Zoom Air Pods. Terwijl die pods net hét voordeel zijn voor lopers als Kipchoge. Aan mijn voeten voelt het eerder aan als een klomp, maar nog steeds wel een snelle klomp. Ik gebruik ‘m dus voor tempoloopjes, maar het geeft me letterlijk en figuurlijk niet die ‘kick’.
3. Hetzelfde geldt voor de Adidas Adizero Adios Pro. Iets harder dan de Vaporfly en duidelijk een supershoe, maar voor mij alweer net niet die kick die ik krijg bij de Vaporfly. De 3 zou iets zachter en stabieler zijn, dus ik ga ‘m zeker eens testen.

_ Trailschoenen

Wie graag ‘off the beaten path’ trekt, die kan niet zonder trailschoenen. Vroeger een niche die vooral ingevuld werd door een merk als Salomon, ondertussen misschien wel dé groeiende markt voor elk merk. Ook carbon begint er intrede te maken – wat minder vanzelfsprekend is want stabiliteit is vaak een issue bij carbonschoenen. Hoka lost het bv. op door met twee parallelle platen te werken i.p.v. één, zodat zijdelingse torsie toch mogelijk is.

Zelf heb ik één paar trailschoenen, de Mizuno Wave Daichi 5. Wanneer het ‘gewoon’ onverhard is, blijf ik op één van m’n duurloopschoenen lopen. Pas wanneer het technisch wordt, schakel ik over. Een trailschoen is nu éénmaal minder comfortabel en net wat stijver. Ik zoek zo lang als mogelijk comfort op.

_ Meid voor alle werk

Met de Mizuno Wave Rebellion weet ik niet goed waar ik naartoe moet qua categorie. Het is de eerste poging van Mizuno om tot een supershoe te komen, maar dat is niet helemaal geslaagd. Ik vind ‘m geweldig, omdat ik er zowel m’n duurlopen op doe, als tempo’s als zelfs intervallen. In plaats van carbon gebruiken ze nylon (iets duurzamer). 

Geweldig, maar net niet comfortabel genoeg om lange duurlopen op uit te voeren. Net niet snel genoeg voor de pure intervaltrainingen, geen concurrentie voor de échte wedstrijdschoenen. Kan veel, maar nergens top.

_ Conclusie

Ik heb dus momenteel 11 modellen en 13 paar die ik actief gebruik. Of ik een probleem heb? Misschien wel. Het hoeft waarschijnlijk geen betoog dat ik onderzocht heb of een hardloopwinkel starten een optie was nadat ik afstudeerde. Dat kwam er niet van.
Schoenenkeuze is een integraal deel van de sport die ik zo graag beoefen. Het aanbod werd steeds diverser – wat het kiezen niet makkelijker maakt – en het vinden van de juiste schoen voor de juiste opdracht is enorm leuk. Ik werd niet enkel een betere hardloper door de juiste rotatie, maar ook een gelukkigere (oké, dat klinkt nogal materialistisch).

Denk nu ook niet dat ik élk jaar er 10 paar doorjaag, dit is een werkje van jaren. Door er veel in rotatie te hebben, is de slijtage ook minder. Sommige paren zijn nog van 2019, want draag ik niet zo vaak. En wat ook helpt, is natuurlijk om schoenen niet aan de volle prijs te kopen.

Voor dat laatste verwijs ik jullie graag door naar https://www.alltricks.nl. 
Niet alleen omdat ze partner zijn van één van onze in-app Challenges. Ook omdat Alltricks gewoon een énorm aanbod heeft aan hardloopschoenen en -gear tegen scherpe prijzen. Ze hebben als één van de weinigen effectief al ‘mijn’ schoenen in hun aanbod zitten. Voor ieder wat wils dus.

De Alltricks-challenge in de app loopt van 21 tot 27 november 2022, wie ze volbrengt ontvangt de week daarna 10% extra korting op hun al afgeprijsde Black Friday kortingen, die zullen lopen t.e.m. 4 december op hun webshop – die recent ook in het Nederlands gelanceerd werd! Neem dus zeker ook een kijkje in de app – ver moet je niet zoeken, want de Challenge is uitgelicht 😉