Trenara Virtual Race wedstrijdverslag.
Geen voorjaarswedstrijden, een afgelaste marathon, …. en zonder doel trainen is toch niet alles. Dus ging ik op zoek naar een nieuw doel nadat Boston werd uitgesteld. De conditie was in de opbouw naar de marathon best goed en ik wou deze graag ook verzilveren. Voor mij is de halve marathon de leukste afstand om te lopen én daar ligt voor mij ook de mogelijkheid om mijn PR te verbeteren. Ik koos om in Trenara dus een nieuw doel te maken na de afgelasting van Boston: volle focus op het trainen voor mijn Trenara Virtual Race, een halve marathon. Als doel stelde ik 1u24 in en gezien mijn vorig PR op 1u24:59 stond, ging ik dus voor een PR op de wedstrijddag.
De voorbereiding
Alle trainingen gingen super en ik kon het tempo dat mijn trainer (😉) voor mij opgaf telkens halen. Een heel goed gevoel dus na (bijna) iedere training. Eén van de laatste trainingen was er eentje met twee tempoblokken van 4km. Deze moest ik aan 3:50 min/km lopen en dat leek voor de training uitzonderlijk snel. Maar, de trainer kent mij goed denk ik, want ook deze training kon ik perfect afwerken en zelfs wat sneller dan gedacht. Die laatste training was dus zeker eentje die vertrouwen gaf voor de wedstrijddag.
In de voorbereiding stelde teamgenoot Ronny eenzelfde doel in als ik. Gelukkig mochten we in de voorbereiding regelmatig nog eens samen – maar op afstand – de intervallen doen. Dat was voor ons beiden erg motiverend.
Dag voor de wedstrijd
Een voordeel van de Trenara Virtual Race is ook dat je zelf kan kiezen waar en wanneer je de wedstrijd loopt. We hadden het weekend van 10 mei uitgekozen en zouden het weer afwachten om een tijdstip vast te leggen. Uiteindelijk kozen we voor vrijdag 8 mei ’s avonds.
Het parcours konden we natuurlijk ook kiezen en omdat een snelle tijd er niet direct inzit op ons Haspengouws trainingsterrein, kozen we om langs het kanaal op te gaan lopen. Afhankelijk van de wind konden we dan nog kiezen welke richting we zouden vertrekken.
Op de vooravond nog even het weerbericht gecheckt en beslist om te vertrekken aan de brug van Vroenhoven en 10,55 km richting Eigenbilzen te lopen en dan om te draaien. Hierdoor zouden we in de laatste 5 km lichte wind in de rug moeten hebben.
Ik sprak ook af met Ianthe om mee te fietsen met de bevoorrading, zo konden we om de 5 km perfect drinken.
Wedstrijddag
Vrijdagochtend voelde echt aan als een wedstrijddag – dus inclusief gezonde stress. Ik printte mijn borstnummer af en voorzag de volgfiets ook van een aangepast bordje 😊
De start was helemaal zoals in een echte wedstrijd: te snel. Ik moest aan 4:00 min/km lopen, dat tempo kon ik zeer goed houden in de eerste helft. Daarna keerden we om en hadden we eerst lichte wind tegen. Het tempo bleef goed zitten en de overtuiging om dat felbegeerde PR te lopen, die steeg.
De laatste 5 km wist ik dat ik nog wat rugwind had, welgekomen want dan moeten we vechten tegen de vermoeide benen. Eindelijk kwam de brug van Vroenhoven (terug) in zicht, maar mijn Garmin gaf nog twee kilometer aan. Da’s lang. Tempo hoog houden en blijven lopen was de boodschap. Ianthe fietste naast me (op meer dan 1,5m natuurlijk) en moedigde me aan. Ze wist ook dat het PR er in zat. De laatste kilometer heb ik werkelijk iedere 100m op mijn klok gekeken om te zien hoe ver het nog was. En dan eindelijk: 21.1 km op de Garmin! Mijn tijd? Ongelooflijk! 1:24:14 staat er! Maar liefst 45 sec van mijn PR ‘gepitst’.
Zeer tevreden reed ik terug naar huis en ik heb onmiddellijk een nieuw doel ingesteld. Zo een virtuele race is best wel aangenaam. Zeker als je er met twee naar toe werkt.
Bedankt aan Ronny en Ianthe voor de voorbereiding en de voorberading (😀)!
