_ Over de aangepaste supportschema’s.
Over het belang van aangepaste supportschema’s schreef ik vorige week al. Omdat dit zo’n gigantische verbetering is van ons systeem, wil ik natuurlijk voor élke doelafstand nieuwe supportschema’s in de app hebben zitten. Deze week waren de afstanden van 15k tot de halve marathon aan de beurt.
Was het maar zo makkelijk om te zeggen: “Ik neem de supportschema’s van de 10km en verhoog telkens het volume +x% of vermeerder de intervallen.”. Dan zou ik er snel van af zijn. Maar of dat kwalitatief is? Da’s iets anders. Elke week werd dus weer onder handen genomen om alweer een evenwichtige opbouw te krijgen richting het specifieke schema voor die doelafstanden. Soms durf ik lang tobben over een (soms eerder) kleine aanpassing: waarom verhoog ik nu net in díe week de LSD maar niet de interval? En waarom pas ik de intervalafstanden aan voor prestatieniveau x of y, maar niet voor z? Dat tobben is wel in jullie voordeel: we gaan er niet licht over, over die aanpassingen.
Heb je dus een wedstrijd in het verschiet die tussen 15k en halve marathon zit? En zit je nog niet in de laatste 10 weken van dat schema? Dan loont het de moeite om het doel even opnieuw in te stellen en te genieten van dat verbeterde supportschema.
_ Over de herstelschema’s voor de marathon.
Eindelijk kunnen we ook herstelschema’s toevoegen in de app! Alweer een gigantische stap voorwaarts.
Herstelschema’s zijn op meerdere vlakken erg belangrijk:
1. Je lichaam moet kunnen herstellen. Elk doel heeft een cardiovasculaire impact, maar levert ook een mechanische belasting op. Van beiden moet je herstellen, en afhankelijk van de doelafstand, heeft dat meer tijd nodig.
2. Tijdens je herstel moet je anders trainen dan tijdens je specifieke wedstrijdschema. Minder frequent met minder kilometers en aan een lagere intensiteit. Ja, ik ben voorstander van actief herstel. Maar té actief zorgt voor wat ze hier in België zo mooi ‘miserie’ noemen.
3. Je koopt er ook mentale tijd mee én voorkomt het ‘zwarte gat’. Geniet nog na van die prestatie, denk nog niet aan het volgende doel.
4. Je verlaagt de acute trainingsbelasting (ATL, L voor Load) en gaat weer naar een evenwichtigere chronische trainingsbelasting (CTL). Dat is erg belangrijk, ook voor de app. We kregen nu vaak de vraag hoe het komt dat we een tragere tijd voorspelden voor je volgende doel, terwijl je nu al sneller liep. Dat had daar mee te maken, want net zoals je vooruitgang boekt tijdens je rustperiode, rekent ons algoritme op dezelfde manier. Je belastingen moeten eerst weer in evenwicht zijn voor we een nieuwe piek kunnen berekenen.
Zoals beloofd schreef ik eerst de herstelschema’s voor de marathon uit. Die zijn erg belangrijk, omdat na er zo’n grote belasting de meeste fouten gemaakt kunnen worden. En die fouten kunnen lang nazinderen in lijf en leden.
En dus schreef ik 10 herstelschema’s, waarbij de match gebeurt op basis van prestatieniveau en trainingsdagen.
Ook hier geldt weer: als je nu een marathondoel hebt ingepland, moet je dat doel even opnieuw instellen om het herstelschema te genereren. We koppelen dat herstelschema vanaf nu aan élk nieuw marathondoel. Je moet het natuurlijk niet verplicht volgen, maar we bieden het aan en staan er 100% achter. Wees dus slim.
Mag ik er trouwens ook op wijzen dat we er voor kozen om hier een gratis feature van te maken? De toekomst van Trenara staat of valt bij het aantal abonnees. De makkelijkste weg was dus om die extra service, want dat is het echt wel, achter Peak of Peak Pro te steken. Dat doen we bewust niet, in de hoop om dankzij een mooie gratis versie net méér mensen te overtuigen om een abo te nemen.
